Wyróżnienia się sumują. XXL Pierwsi kiwają głową. BET Cypher. Wiele filmów wycina wiele milionów wyświetleń w YouTube. Twórczy szacunek. Sukces załogi wykupującej. Białooki dziki styl Hopsina wygrywa organicznie. W drodze do rapu, Panorama City, Kalifornijczyk wybrał tę drogę częściej podróżowaną. Jego partnerstwo z Ruthless Records nie powiodło się publicznie w 2009 roku. Odbił się, założył własną niezależną wytwórnię, upuścił mnóstwo nowatorskich filmów i krytycznych rymów, piętnując branżę i jej nacisk na styl zamiast treści, umacniając jego miejsce w nowej erze hip-hopu.
co oznacza jid dla rapera?
W tym wywiadzie dla HipHopDX w Atlanta’s Criminal Records podczas A3C 2012, Hopsin omawia związek między swoimi Sag Yo Pants i 50 Cent’s How To Rob, Funk Volume, rymujący się z Mystikalem, a także status jego długo oczekiwanej kontynuacji, Knock Madness.
HipHopDX: Czy to twój pierwszy A3C?
Chmiel: Tak to jest. Pierwsza, więc nie mam pojęcia, czego się spodziewać.
DX: To był dla ciebie dobry rok, prawda?
Chmiel: Tak. To był bardzo dobry rok. Nie wydawałem żadnej muzyki, ale to był dobry rok.
DX: Myślę, że jest część tego, która jest świadectwem całej pracy, którą włożyłeś, zanim dotarłeś do tego punktu, prawda? Dostajesz swoich przedstawicieli, a następnie ci przedstawiciele niosą cię, gdy [pracujesz nad przejściem do następnego etapu].
Chmiel: Tak, to właśnie się teraz dzieje. A ja wolę jakość od ilości. Upuszczam rzeczy powoli, ale staram się upewnić, że są [dobrej jakości].
Hopsin wyjaśnia proces stojący za głośnością funku
DX: Pierwotnie byłeś podpisany z Ruthless Records. Teraz założyłeś własną niezależną wytwórnię.
Chmiel: Tak. Funk Volume.
DX: Jak to działa - a przynajmniej być czołowym artystą - dla wytwórni? Czy różni się to od bycia bezwzględnym z twórczego punktu widzenia?
Chmiel: Jest zupełnie inaczej. Kiedy grałem w Ruthless [Records], próbowali mi powiedzieć, na jakich płytach powinienem się skupić. Teraz mogę robić, co chcę. Próbowali wyciągnąć ze mnie artystę i powiedzieć, żebym robił to, co robią inni. Teraz mogę robić, co chcę, robić dokładnie tak, jak chcę. Każdy artysta w Funk Volume [Records] robi to w ten sposób, więc jest to naprawdę wygodne. Nie ma żadnych skarg. Każdy artysta może robić, co chce. To główna różnica. Możemy być sobą. Nie musimy próbować być tacy jak oni. Możemy po prostu nas załatwić.
Hopsin porównuje zwisające spodnie do instrukcji 50 Centów, jak okraść
DX: Połączenie Sag My Pants. Mnie to przypomina 50 Cent's How To Rob. 50 Cent rzucił How To Rob i wykrzykiwał wszystkie rzeczy, których nie lubił, a które miały miejsce. W pewnym sensie robisz to samo na tym torze. Czy to była bezpośrednia inspiracja?
Chmiel: 50 Cent jest wielką inspiracją i podoba mi się piosenka How To Rob. Typ emcee, w którym dorastałem, i świat emcee, w którym dorastałem, polegał na tym, że po prostu wykrzykiwałem [] rzeczy, których nie lubisz. Mówiłem więc o wielu rzeczach, które mi się nie podobały w branży i nie powstrzymywałem się. To jest rodzaj emcee, którym jestem. Jeśli widzę coś, czego mi się nie podoba… po prostu mówię to, co czuję. To wszystko, czym jest. Nie chodzi o to, że nie lubię rzeczy. To po prostu to, co czuję i mówię o różnych rzeczach.
DX: Ty też biegasz z takim poziomem pozytywności. Na przykład seria Ill Mind [Of Hopsin]. Szczególnie ten ostatni, który wypadł, [Ill Mind Of Hopsin 5]. Ten był niezwykle przejmujący i mówi o szerszej kwestii bycia po prostu pozytywną osobą; bycie wiernym temu, kim jesteś.
Chmiel: Tak. Musiałem zrobić tę piosenkę, ponieważ mieszkam na tej Ziemi i otaczają mnie ludzie, którzy utrudniają mi życie na tej planecie, ponieważ wszyscy mają wyprane mózgi i są głupi. Postawiono mnie w takiej sytuacji z jakiegoś powodu, więc równie dobrze mógłbym użyć swoich mocy na dobre i spróbować rzucić trochę światła. Żaden inny artysta tego nie robi, a jeśli próbują, to nie robią tego w sposób, w jaki można to powiązać. Musiałem to zrobić w sposób, który brzmi tak, jakbym nadal był jednym z nich. Żaden raper tego nie robi. Po prostu wypowiedziałem swoje serce. To jest to, co wszyscy widzieli. Rozmawiałem z tak wieloma ludźmi, zanim ta piosenka została stworzona - przyjaciółmi i ludźmi, których spotykam na koncertach, gdziekolwiek. Wiele osób tak czuje, więc po prostu włączam to do piosenki i mówię o wszystkich rzeczach, które widzę. [Chciałem] powiedzieć im to prosto w twarz i dać im do zrozumienia, że powinni przestać pieprzyć i zrobić coś pozytywnego.
DX: Hip Hop zawsze był prawdziwym rozpoznawalnym rodzajem środowiska. Tak właśnie lubimy się czuć. Czy kiedykolwiek byłeś zaskoczony ilością uznania, które otrzymałeś? Masz XXL Okładka pierwszego roku. Masz wiele filmów z milionami wyświetleń. Zakładam, że do reżyserowania ich filmów trafiają najróżniejsi artyści.
Chmiel: Rozumiem, dlaczego to się dzieje. To trochę dziwne, ponieważ nie widzę siebie jako takiej wielkiej sprawy we własnych oczach. Ale innym ludziom mówią: „Och, to prawda Hopsin lub to i tamto. Nie jestem zbyt zainteresowany pracą z innymi ludźmi. Nie chcę już dłużej zostać wielkim raperem, który rapuje, żeby udowodnić, że jestem lepszy niż ktokolwiek inny. Chcę tylko pomagać ludziom i rozpowszechniać moje przesłanie. Nie obchodzi mnie, czy artysta jest zajebisty, czy podoba mu się mój film, stworzyli popularną piosenkę czy cokolwiek innego. Korzyści są teraz bardziej podobne do korzyści własnych. Cała ta rapowa gadka, mnie to nie napędza. Skończyłem z tym etapem w moim życiu.
Wideo i montaż: Michael Hogenmiller dla HipHopDX
DX: Kiedy to się stało? Czy stało się to w wyniku bezwzględnej sytuacji?
Chmiel: Sytuacja bezlitosna, byłem surowy. Byłem w tym nastawieniu, w którym chciałem być wielki. Chciałem się zemścić. Chciałem odnieść korzyści. Nie znałam prawdy o wytwórniach płytowych i wszystkich B.S. Teraz po prostu widzę moc, jaką mam nad wieloma młodymi ludźmi, więc muszę zachować to pozytywne. Nie obchodzi mnie bycie sławnym. Po prostu zależy mi na zmianie życia ludzi. Z czasem stało się to.
DX: Dorastałem w latach 80-tych i 90-tych, a filmy były kiedyś czymś w rodzaju. Rozmawialiśmy wcześniej z King Chipem i opisał to tak, jakby czasami [on] nie wychodził na zewnątrz, ponieważ czekałeś na ten film. To było takie uczucie. Wszystkie moje ulubione filmy były autorstwa Busty Rhymes i Missy Elliott. Kiedy oglądam twoje filmy, mam to uczucie. To są jak wspaniałomyślne koncepcje, które tam prezentujesz.
Chmiel: To były czasy, kiedy Hip Hop był zabawny i zabawny. To było po prostu super kreatywne. Każdy robił coś innego. Ktoś to robi. Ktoś to robi. Ktoś to robi. Teraz to tylko jeden pas, na którym są dziewczyny, palą trawkę, samochody, pieniądze i tak dalej. Te elementy były w hip-hopie przez cały czas, ale nie gloryfikowały ich tak, jak robią to teraz. Było dużo innych rzeczy. Teraz, kiedy to widzisz, jest to po prostu głupie. Każdy artysta jest po prostu powtarzany. To znowu ta sama osoba. Super tatuaże. Dredy. Okulary słoneczne. Cokolwiek. To ciągle ten sam facet. Ten sam dźwięk. Ten sam rodzaj uderzeń. Ta sama wiadomość. To tak, jak to jest? To jest głupie. Dlatego mówię, że nie chcę już tego robić, ponieważ jest opóźniony.
Ale kiedyś zdecydowanie lubiłem filmy. Siedziałem w domu, żeby obejrzeć film czy cokolwiek. Nie mogłem się doczekać, aby obejrzeć mały telewizor za kulisami premiery wideo…
DX: [MTV] Tworzenie wideo . Przywracasz to!
Chmiel: Tak. Ale artyści nie są już tak kreatywni. To jest nudne.
Hopsin omawia zaginioną sztukę szyfrowania freestyle
DX: Funk Volume wypełnia tę pustkę. Jak to jest w Twojej organizacji i współpraca z artystami z Twojej wytwórni?
Chmiel: To jest zajebiste, ponieważ wszyscy pochodzą z tej fundacji EMCEE. Wszyscy mamy trochę inne style, ale wszyscy wywodzimy się z fundacji super-emcee, gdzie wiemy, jak rapować; wiemy, jak robić różne style. Są style, które bierzemy od siebie. Wszyscy możemy usiąść i robić szyfry freestyle. Wielu raperów nie może tego zrobić. Jeśli powiesz im, żeby uprawiali freestyle, powiedzą im: Nie, stary. Próbują wejść z czymś, co napisali w studio. Wszyscy po prostu lubimy sztukę hip-hopu w ogóle. Wszyscy wiemy, jak naprawdę rapować. Wszyscy wiemy, jak naprawdę rapować. Możesz do nas podejść i spróbować nas wezwać, a zobaczysz, że wszyscy wiemy, jak naprawdę rapować. Fajnie jest mieć taki zespół, ponieważ nie jesteśmy tu tylko na jednym małym pasie - jakiś Swag Rap lub jakiś liryczny, diaboliczny, metaforyczny rap. Po prostu robimy wiele rzeczy. Chcę, żeby inni to widzieli, aby nowe pokolenie raperów, które przyjdzie po nas, miało do wyboru dużą różnorodność, zamiast. Pozwólcie mi rapować o dziwkach i cokolwiek z głupimi metaforami, i spróbuję to zrobić. Jest tak wiele różnych stylów do wyboru, że nie musisz tylko wybierać tego jednego pasa. Jest tak wiele możliwości wyrażenia siebie. Chcemy tylko pokazać to światu.
DX: Co myślisz o tym Cypherze BET? Jak myślisz, kto miał najlepszą zwrotkę w tym szyfrze?
Chmiel: W tym, w którym byłem konkretnie?
DX: Ten, w którym byłeś konkretnie. Czy czułeś się konkurencyjny?
Chmiel: To nie jest tak naprawdę konkurencja. Wszyscy z nim przyszli. Po prostu robili to, co robili. Wiesz, są różne rodzaje raperów. Mam swój styl. Mac Miller miał swoją. ScHoolboy Q miał swoją. I jak on ma na imię…
DX: Jaybird [The Purdy Boi]
Chmiel: Miał swój styl. To nie miały być zawody. Po prostu zrobiliśmy to, co robiliśmy.
DX: Czy fajnie było bawić się z Mystikalem?
Chmiel: Tak. To było bardzo zabawne widzieć, jak Mystikal schodził osobiście. Jeśli spojrzysz na szyfr, zobaczysz, jak wszyscy się śmiejemy. Nie śmiał się, jakby był opóźniony w rozwoju. Śmiejąc się, człowieku, to super, wreszcie zobaczyć go w prawdziwym życiu! Jego energia jest szalona i trochę onieśmielająca. Widzisz, jak się uśmiechamy, kiedy to robił. Miał super dużą energię. Przyszedł przygotowany, powiem ci to. To naprawdę fajny gość. Super, super fajnie.
DX: Rok 2013. Kończy się rok 2012. Co dalej z Funk Volume i co powinno nas ekscytować?
Chmiel: Nie wiem teraz. Dam wam znać. Jeśli pójdziesz za mną, wkrótce się dowiesz. W tej chwili jestem w trasie, a potem jadę do domu i spędzam wakacje z rodziną.
DX: Wciąż finalizuję album, [ Knock Madness ]?
Chmiel: Nadal nad tym pracuję. Za każdym razem, gdy coś aktualizuję, nigdy nie mam tego na myśli. To nie dlatego, że wytwórnia idzie, nie możesz tego zgasić.
DX: Wygląda na to, że to prawdopodobnie to, o czym mówiłeś wcześniej, kiedy coś publikujesz, chcesz się upewnić, że jest to jakość. Masz publiczność. Dzieci cię obserwują.
Chmiel: Tak. Jestem perfekcjonistą. Ale kiedy to wyjdzie, będziesz wiedział, że to się skończyło. Obiecuję ci.
ZWIĄZANE Z: Hopsin: Something Wicked [WYWIAD z 2011 r.]
