3,7 z 5- 3.00 Ocena społeczności
- dwa Oceniono album
- 1 Dałem mu 5/5
Podążając za pomysłowymi wskazówkami ikon kontrkultury internetowej, w tym Soulja Boy, Odd Future, Lil B i Chief Keef, ekipa Atlanty Awful Records stworzyła własną niszę, nieoczekiwaną, z młodzieńczym zwrotem, który się pojawił. Bliźni obserwatorzy złapali powiew swojej wołowiny z sąsiednim składem Two-9 i nikczemnym (trollem, który stał się muzykiem rapowym) SpaceGhostPurrp, ale głównie zyskali parę, ucieleśniając współczesną młodość, która rozwija się w dorosłość. Katalizatorem ich powstania był wirusowy sukces (założyciela Awful) Father’s Look at Wrist z 2014 roku, prostego i zabawnego utworu na tyle chwytliwego, że zespół znalazł się pod czujnym okiem twórców smaku i strażników hip-hopu. Nieustannie budując swoją karierę od podstaw, Jestem kawałkiem gówna Ojciec po raz kolejny stara się odcisnąć piętno za pomocą dobrze wykonanej kombinacji uprzejmego wdzięku, samooceny i tylko odrobiny szokującej wartości.
jaki jest nowy album j Cole'a?
Całkowicie wolny od twórczych ograniczeń jako samodzielna jednostka, dar i przekleństwo Ojca to odwaga, która każe mu uczyć się na nogach, nie zwracając uwagi na konwencjonalne komponowanie pieśni. Rozwijanie swojej marki wokół dziwacznej rozpusty (przykłady obejmują nazwanie jego wydania z 2015 roku Kto pierwszy się wyrucha? ), jego najnowsza praca pokazuje, że podwaja się, nie zwracając uwagi na to, jak można postrzegać jego rutynę. Jestem kawałkiem gówna rozpoczyna się od Why Don't U, gdzie częsta kohorta ILoveMakkonen (której odrębne harmonie kradną również program Party on Me) opisuje problemy z życiem singla, co jest echem przyznanej przez ojca deprawacji. Pełen wzmianek o uzależnieniu od środków przeciwbólowych i erotycznych jękach seksownego kotka Awful, Abra, odpowiada tematowi bardziej melodyjnego 2 Girl Fantasy 2, krótkiej piosenki, która wydaje się niekompletnym demo. Nigdy nie szukając pozycji w głównym nurcie, ojciec uchyla się od większej analizy i presji, by się dostosować. Z kolei jego tendencje do przekraczania granic i podejmowania nieobliczalnego ryzyka są powodem, dla którego jego kult postrzega go jako coś podobnego do bóstwa.
Społeczny odmieniec, którego ewentualna potrzeba gratyfikacji krwawi z powodu jego pracy, trudno jest ustalić, czy ojciec działa jako archetyp pozbawiony kontroli nad impulsami, czy też jest naprawdę maniakiem. Tam, gdzie może być powód do niepokoju, większość jego wbudowanej publiczności ignoruje czerwone flagi, nagradzając jego chłodny czynnik pokazem lojalności porównywalnym do mniej wściekłego FutureHive. Chociaż lean nie jest główną substancją, która grozi mu zrujnowaniem, na Lanes mówi, że nienawidzę wszystkich, ale nie chcę być sam, sugerując, że cierpi w podobny sposób, jak abonent kodeiny w Hip Hopie. Z ledwością wykonując liryczne wyczyny, które zadowoliłyby krytycznych zrzędów rapu, zmysłowa melodia przerywnika Slow Dance 2 jest jednym z najlepiej zrealizowanych pomysłów na Jestem kawałkiem gówna . Kolejną atrakcją jest Spit or Swallow, wyprawa eksperymentująca z elementami futurystycznego soulu / R & B, która jest wystarczająco dobra, aby przeoczyć lubieżny tytuł.
Z Jestem kawałkiem gówna Ojciec zbliża się o krok do opanowania swojej estetyki „zrób to sam”, wcielając się w rolę sensei'a typu RZA w brygadzie Awful Records. Chociaż może znieść pracę nad wyostrzeniem swoich ostrych krawędzi, jego charakterystyczna, śmiertelnie nerdowata dostawa wyróżnia go na tle paczki, a tytuły piosenek, takie jak Fuck Up the Sheraton, idą w parze z jego dynamicznymi elementami produkcji. Biorąc pod uwagę krótki czas zainteresowania internautów, ojciec prawdopodobnie będzie musiał co roku wydawać produkt. Na szczęście jego marzycielski, nastrojowy, indukujący trance styl wystarczy, by zniewolić słuchaczy, gdyby byli zainteresowani.
