Co znajduje się obecnie w albumie? Mixtape'y i EP'ki są teraz pełnymi wydarzeniami - jeśli nadal możesz nazwać składankę a mixtape , - i często przedstawiają czystszą dźwiękową wizję tego, co artysta próbuje zrobić. Porównaj to z albumami dużych wytwórni, w których artysta może zostać zduszony przez konieczność wydania singla radiowego (lub czterech) lub przez prześwity na próbki i niezliczone inne przeszkody. Często nisko zawieszony projekt bez tych problemów staje się nieświadomie gwiazdą. To powiedziawszy, rok 2015 był rokiem przełomowym dla muzyki wszystkich pakietów. Tak wiele albumów było udanymi eksperymentami, przenoszącymi gatunek w nieznane przestrzenie.
Kilka zastrzeżeń, projekty mogły zostać wykluczone z powodu naszej ostatecznej daty. Otworzyliśmy również nasz proces głosowania dla freelancerów (jak zawsze) i zaufanych partnerów organizacji. Tak więc, jak co roku, przedstawiamy naszą listę 25 albumów, które najbardziej nam się podobały w 2015 roku.
Uwaga redaktora: Ta lista nie jest klasyfikowana.
Odpicować motyla przez Kendrick Lamar
Wydany: 16 marca 2015 r
Etykieta: Top Dawg Entertainment, Aftermath Entertainment
Najwyższa pozycja na wykresie: # 1
Producenci: Flying Lotus, Terrace Martin, Ronald Colson, Sounwave, Rahki, 1500 Or Nothin, Taz Arnold, Whoarei, Pharrell Williams, Knowledge, Tae Beast, Thundercat, Love Dragon, Boi-1da, Stephen Kozmeniuk
Goście: George Clinton, Thundercat, Anna Wise, Bilal, Snoop Dogg, Rapsody, Assassin i Lalah Hathaway
Jeśli była mowa o tym, że Kendrick Lamar nieuchronnie uderzył w kryzys drugiego roku, została szybko uciszona przez wydanie Odpicować motyla . Zmiana biegów z dobry dzieciak, miasto mAAd , Kendrick postanowił zrobić dźwiękową migawkę współczesnej Ameryki z obiektywu młodego czarnoskórego mężczyzny na rozdrożu. Wynik? Idealnie skomponowany album, który porusza kwestie rasy, tożsamości i wewnętrznych zmagań, z którymi wszyscy musimy się zmierzyć. Niektórzy krytykowali jego ogólną słuchalność z utworu na utwór, ale jako całość Odpicować motyla jest niczym innym jak arcydziełem.
Tematycznie TPAB stwierdza, że Kendrick Lamar zmaga się z pułapkami mega-gwiazdorstwa. Plik Dobre dziecko jest teraz pogrążony w szalonym przemyśle i desperacko trzymający się rozsądku. Jest w ciemnym miejscu, otoczony pokusą. Wszyscy oczekują od niego wszystkiego, zgodnie z oczekiwaniami. Wszyscy są przy jego uchu. Wzniosły zinstytucjonalizowany (w tym Snoop Dogg) znajduje Lamar lamentujący ziomkiem, który został oskarżony po wędrówce do nagród BET. Ktoś mi powiedział, że myślisz o kradzieży biżuterii, on rapuje w pierwszej zwrotce, zanim odpowiedział: Pamiętasz okradanie bogatych i oddawanie jej biednym? / Cóż, to ja na tych nagrodach.
Dark Sky Paradise przez Big Sean
Wydany: 24 lutego 2015 r
Etykieta: Def Jam Recordings
Najwyższa pozycja na wykresie: # 1
Producenci: Mikely Adam, Rob Got Beats, Boi-1da, Da Internz, DJ Dahi, Jay John Henry, Amaire Johnson, L&F, DJ Mustard, Mike WILL Made It, Allen Ritter, T-Minus, Vinylz, Key Wane, Kanye West
Goście: Drake, Kanye West, E-40, Chris Brown, Ty Dolla $ ign, Jhene Aiko, Lil Wayne i John Legend, PARTYNEXTDOOR, Ariana Grande
Zajęło to Big Seanowi prawie dekadę, aby to zrobić, ale na swoim trzecim albumie studyjnym wydanym w 2015 roku Dark Sky Paradise , emcee z powodzeniem stworzył wszechstronną wersję. Pomiędzy sukcesem współpracy E-40 I Don't Fuck With You, The Drake i Kanye tete-a-tete Blessings, a solidnym soulowo-popowym singlem Play No Games, wszystkie single mają najlepsze bar-for-for Seana. rapowanie taktowe i poziom lirycznego wglądu, którego raper jeszcze nie widział. Chociaż jeszcze nie przyćmiewa złota, dla takiego emcee jak Sean, który jest często krytykowany, wypuszczenie wydania, które jest w rzeczywistości sumą jego części, a czasem więcej, jest godne uwagi. Może najlepsza rzecz Dark Sky Paradise polega na tym, że daje ogromną nadzieję na to, co nadejdzieSean wciąż rozwija się w karierze.
W Deep jest kluczowy moment, który opisuje obecny nastrój Big Seana. To od Lil Wayne'a, który zastanawia się, dlaczego Sean nie ma wystarczającego blasku z powodu jego czystego obrazu. I nie chodzi o to, czy cię pamiętają, oni pamiętają rap, radzi Wayne. Więc po prostu wypluj to z powrotem i miej nadzieję, że ktoś to wykopie. Podczas gdy rady takie jak ta i poparcie Kanye były wystarczającymi powodami, aby zwrócić na niego uwagę, tutaj Sean wzmocnił tekst, aby odtworzyć tę samą energię, która otaczała jego wydanie Detroit. Dzięki Dark Sky Paradise Big Sean jest gotowy zostawić swój ślad.
Dokument 2 / 2.5 przez Gra
Wydany: 9 października 2015
Etykieta: Ca $ h Machine Records, eOne, Fifth Poprawka Entertainment, Blood Money Entertainment
Najwyższa pozycja na wykresie: #dwa
Producenci: Mikely Adam, Rob Got Beats, Boi-1da, Da Internz, DJ Dahi, Jay John Henry, Amaire Johnson, L&F, DJ Mustard, Mike WILL Made It, Allen Ritter, T-Minus, Vinylz, Key Wane, Kanye West
Goście: Drake, Kanye West, E-40, Chris Brown, Ty Dolla $ ign, Jhene Aiko, Lil Wayne i John Legend, PARTYNEXTDOOR, Ariana Grande
Po cichu, gdy nie publikujesz zdjęć z pułapki pragnienia na Instagramie, Gra Stał się jednym z najbardziej konsekwentnie doskonałych muzyków rapowych, wciąż aktualnych ze złotej ery wczesnych lat 2000. Dokument 2 nie został cofnięty wystarczająco dużo razy, abyśmy uwierzyli, że tak było Detox , ale fani jednego z najtwardszych plujących na wybrzeżu byli zaniepokojeni. Nie tylko dostaliśmy Dokument 2 , nawet dostaliśmy Dokument 2.5 , i prawie 40 utworów z gry później, jeśli wybitni trapowo-funkowi boomersi 100, El Chapo i Standing On Ferraris nie zainspirują Cię do popełnienia 10 przestępstw po ich usłyszeniu, to nie słuchasz wystarczająco uważnie. Album zawierający Game, Skrillex, Diddy, Drake, większość z Top Dawg Entertainment, N.W.A. i wiele innych zostało wydanych w 2015 roku. To samo w sobie jest niesamowite.
Mówiąc o flow, jest bardziej wszechstronny ze względu na swoją kadencję i smak, ale nie próbuje otwarcie naśladować żadnego ze swoich gości, jak na albumie z przeszłości. I chociaż istnieje wiele, wiele funkcji - dokładnie 18 różnych gości - Game nigdy nie traci miejsca za kierowcą, nawet jeśli Kendrick i Ab-Soul błyszczą odpowiednio w On Me oraz Dollar i a Dream.
Gra po raz kolejny jest w stanie wykorzystać to, co prawdopodobnie było jego najsilniejszą umiejętnością do tej pory, czyli selekcję zwycięstw. Utwory takie jak The Ghetto i From Adam kładły wysokiej jakości sztalugi, na których Jayceon i jego goście mogli malować. Tym, co wyróżnia ten projekt, są kombinacje instrumentalne i elementy dźwiękowe, które wykorzystuje. W przeciwieństwie do ciężkich basowych kart telefonicznych z Zachodniego Wybrzeża, na których Game zbudował swoją gwiazdorską dyskografię i listę mocnych wydawnictw, w tym Dokumentalny 2, ta oferta jest bardziej jazzowa i gospel niż lata 808 i boom bap. Duszna perkusja spotyka się z dużą ilością śpiewu sopranowego i altowego, a nawet a cappella, snapowania i fortepianów, gdy naprawdę wychodzi na kończynę.
Sremm Life przez Rae Sremmurd
Wydany: 6 stycznia 2015
Etykieta: Eardrummers Entertainment, Interscope Records
Najwyższa pozycja na wykresie: # 5
Producenci: Mike WILL Made It, Soundz, Sonny Digital, Young Chop, Da Honorable C.N.O.T.E, Swae Lee
Goście: Nicki Minaj, Young Thug, Jace, Big Sean
Większość zwykłych fanów hip hopu może nawet nie zdawała sobie z tego sprawy Rae Sremmurd porzuciła pełny projekt w tym roku ze względu na liczbę pojedynczych przebojów, jakie mieli. Jednak duet Tupelo zrezygnował z jednego z najlepszych projektów 2015 roku. Jam wypełniony tylko 11 utworami, album nie odpuszcza ani na sekundę. Każda piosenka sama w sobie jest hitem. I chociaż jego spójność może być nieco luźna, biorąc album za taki, jaki jest wart, SremmLife okazuje się być post-crunk ścieżką dźwiękową na imprezę w 2015 roku.
Definiując teraz New Atlanta, Mike będzie jest za większością SremmLife Dźwięk przyspieszenia. Ponieważ pula beatmakerów z The A stale się powiększa, Mike WiLL jest uznanym weteranem swojej klasy, pomimo wcześniejszej współpracy z Miley Cyrus i Future. Dla SremmLife , zagłębia się w podziemną estetykę Hotlanty, aby obsługiwać jedenaście ścieżek nieograniczonej energii. Wyniki są zabawne częściej niż nie. Opener Lit Like Bic przedstawia Lee, który daje słuchaczom wgląd w jego obecne bogate życie: Lit, lit, lit / Lit like Bic / Sremm Life shit / Been in by 6. Ponad gitarowe brzdąkanie i huczące 808, intro nadaje ton młodym gwiazdy rapu próbujące przebić epicką noc, która odbyła się wcześniej
Jeśli to czytasz, jest za późno przez Kaczor
Wydany: 13 lutego 2015
Etykieta: Top Dawg Entertainment, Aftermath Entertainment
Najwyższa pozycja na wykresie: # 1
Producenci: PARTYNEXTDOOR, Ob O’Brien, Boi-1da, Sevn Thomas, Syk Sense, Vinylz, Frank Dukes, Noah 40 Shebib, Amir Obe, Most High, Wondagurl, Daxz, Eric Dingus, Jimmy Prime, Travis Scott
Goście: PARTYNEXTDOOR, Lil Wayne, Travi $ Scott
Było wiele rzeczy, które doprowadziły do niespodziewanego wydania Drake'a Jeśli to czytasz, jest za późno . Wszystko, od wewnętrznego zamieszania związanego z wytwórnią, którą nazywał domem przez prawie pięć lat, po jakiegoś gracza NBA wspominającego o składance, wielu myślało, że świat w końcu dostanie. Widoki z 6 . Cóż, to nie było dokładnie to, ale IYRTITL mógł być pierwszym wielkim momentem w hip-hopie 2015 roku. Jego jak dotąd najbardziej agresywne wydawnictwo, w którym każdy utwór trafił na listę Top 200 Billboardu, który można uznać za pierwszy w tym gatunku. Pomaga to w ograniczeniach, w tym energii i poznaj siebie, oficjalnie wyznaczając trend przejęcia Drizzy w 2015 roku.
Jako elementarz do swojego następnego albumu, Jeśli to czytasz, jest za późno służy temu, by pokazać swoją długowieczność w grze. O 18:00 w Nowym Jorku na prawie cztery minuty opowiada o swoich sukcesach w karierze i kilku raperach (Tyga, może Kendrick Lamar, Childish Gambino i The Throne), którzy sprawdzili jego imię, co jest bardzo charakterystyczne dla szóstki bogów. Twoje treści są ostatnio tak agresywne, co cię irytuje? / Cholera robi się bardzo osobiste w twoich zwrotkach / Chcę udowodnić, że jestem numerem jeden w tych czarnuchach / Bycie numerem dwa to po prostu bycie pierwszym, który przegra. Wygląda na to, że posiadanie tytułu najlepszego rapera na żywo znaczy dla niego teraz o wiele więcej niż wietrzenie osobistych wyznań. W wieku 28 lat bardzo dobrze radzi sobie w rapie, wykorzystując każdy przejściowy moment, aby dodać jeszcze jeden fascynujący rozdział do swojej narracji.
Summertime '06 przez Vince Staples
Wydany: 30 czerwca 2015 r
Etykieta: Arts / Def Jam
Najwyższa pozycja na wykresie: 39
Producenci: No I.D., DJ Dahi, Clams Casino, Brian Kidd, Christian Rich
Goście: Gareth Daley, Jhené Aiko, Joey Fatts, Kilo Kish, Snoh Aalegra, Haneef Talib, Desi Mo, A $ ton Matthews
W tym roku nie wydano żadnego debiutu w dużej wytwórni z tak radykalnie zniuansowaną opowieścią o dojrzewaniu, przesiąkniętą przemocą gangów z Long Beach niż Vince Staples. Summertime '06 zawierał kilka niesamowicie żywych i wzruszających momentów w całym 59: 04-minutowym przedziale czasowym, podzielonym na dwa oddzielne dyski. Prawdopodobnie jedno z najciemniejszych wydawnictw roku, No I.D. wraz z kilkoma innymi producentami z najwyższej półki tworzy ponury krajobraz dźwiękowy dla legendy Ramona Park, aby wypluć swoje najbardziej tematycznie artykułowane rymy do tej pory. To więcej niż mówi Crip, to młody człowiek w piekle, który przechodzi od radzenia sobie ze swoją rzeczywistością do desperackiej próby ucieczki.
Wiadomość, że Summertime '06 byłby zapakowany jako podwójny dysk, sygnalizujący niejasno wzniosłe ambicje i wzbudzający obawy wypełniacza. Zamiast tego wydłużony czas pracy nie był przyczyną dodatkowego dysku, a raczej próbą celowej stymulacji. (W 57 minutach album jest o mniej niż dziesięć dłuższy niż debiut YG Def Jam w zeszłym roku). W ciągu godziny Staples osiąga wiele, wędrując swobodnie po swoich formacyjnych kryzysach i wpadkach oraz zmagając się z tym, jak przedstawić je światu. Brak identyfikatora i firma pomogły mu stworzyć muzykę, która jest zarówno niewygodna, jak i żywa, a Staples brzmi w niej bardziej niż kiedykolwiek wcześniej.
Brudny Sprite 2 przez Przyszłość
Wydany: 17 lipca 2015
Etykieta: Epic Records
Najwyższa pozycja na wykresie: # 1
Producenci: Metro Boomin, Tre Pounds, Southside, Ritter, Sonny Digital, Zaytoven, Frank Dukes, Cassius Jay, DJ Spinz i TM88
Goście: Kaczor
Ze wszystkich bardzo oczekiwanych i docenianych przez krytyków projektów, które zostaną zrealizowane w tym roku, nic tak naprawdę nie jest bliskie Przyszłość DS2 . Gdy tylko napisał na Twitterze o upuszczeniu go, świat hip-hopu wpadł w szał Freebandz. Album składający się z 13 utworów, 18, jeśli liczyć dodatkowe utwory, był wypełniony od góry do dołu wszystkim, co kochamy w Future. Wokale nucące, odrębna produkcja obsługiwana głównie przez Metro Boomin i oczywiście niekonwencjonalne przepływy, które można było przewidzieć. Nie ma wątpliwości, że każdy utwór od Thought It Was a Drought do F ** k Up Some Commas zostanie uwieczniony jako hymny pułapki na wiele lat.
Future nieustannie udoskonala narkotyczny, pokryty kodeiną wszechświat, na którym stworzył 56 nocy , zakopując się głęboko w gnojowych produkcjach z przecinającymi strumieniami, pozornie pogłębiając przepaść w jego udręczonej duszy i uśmierzając ból lekami. Ciągle skonfliktowany, rzuca się pełnym pchnięciem do podwójnej filiżanki.
Compton: ścieżka dźwiękowa autorstwa Dr. Dre przez Dr Dre
Wydany: 7 sierpnia 2015
Etykieta: Aftermath Entertainment, Interscope
Najwyższa pozycja na wykresie: #Cztery pięć
Producenci: Bink, BMB SpaceKid, Cardiak, Choc, Curt Chambers, Cold 187um, DJ Dahi, Dem Jointz, Dontae Winslow, DRUGS Beats, Focus…, Free School, DJ Khalil, DJ Silk, DJ Premier, Theron Feemster, Trevor Lawrence Jr.
Goście: Kendrick Lamar, King Mez, Justus, Marsha Ambrosius, Candice Pillay, BJ the Chicago Kid, Anderson. Paak, Xzibit, Cold 187um, Sly Pyper, Ice Cube, Jon Connor, Snoop Dogg, The Game, Asia Bryant, Jill Scott, Eminem
wariujemy w studio późną nocą
Hip Hop czekał prawie 15 lat na długo oczekiwany trzeci album Dr. Dre Detox przed ogłoszeniem, że zrezygnuje z projektu i ruszy dalej Compton: ścieżka dźwiękowa autorstwa Dr. Dre . Podobnie jak poprzednie pełnometrażowe projekty, w tym jego przełomowy debiut Chroniczny i dość solidne działania następcze 2001 , to bardziej kompilacja niż praca solowa. Na szczęście zostanie pierwszym prawie miliarderem Hip Hopu lub uwiecznienie jego byłej ekipy w kinie było odpowiednią inspiracją, której potrzebował. Czuję się bardziej jak reżyser niż beatmaker z mnóstwem talentów gotowych do wypluwania rymów do woli, Compton zawiera jedne z najlepszych stałych fragmentów jego ponad 30-letniej kariery. Nawet jego ucho do talentu pozostało tak wyostrzone jak zawsze dzięki występom Andersona, Paaka, Justusa i Kinga Meza.
Pomimo obserwowania, jak muzyka zmienia się tak szybko na przestrzeni dziesięcioleci, Dre wciąż ma wyczulone ucho do dźwięku; odbijając się mocno w Compton Większy wpływ na produkcję o Maggot Brain era Funkadelic niż Połączenie statku-matki Dźwięk P-Funk. Ślady G-Funk idealnie komponują się z instrumentami na żywo, cyfrową magią, nostalgicznymi ukłonami i nowoczesnym hip hopem. Emocje przebiegają obecnie przez gambit, nie wywołując wstrząsów. Dzieje się tak, ponieważ nie zawsze łatwo jest uchwycić prawdziwe ludzkie uczucia. Postawa Dre łatwo przechodzi między mądrością a ignorancją. Gdzieś pośrodku, momenty takie jak It’s All On Me zawierają najbardziej introspektywne teksty w karierze Mr. Younga. Jak każdy wielki filmowiec, wszystko tkwi w drobnych szczegółach i Compton jest ich pełen; gotowy do eksploracji po każdym przesłuchaniu. Muszę zrobić coś dobrego dla mojego czarnucha Eazy'ego, mówi Doktor prawie jak zaklęcie, zanim głos założyciela Ruthless Records pojawi się na czwartym utworze. Compton jest naocznym świadkiem Dre'a o jego przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, zapakowanym w zgrabną paczkę po Obamie. Spożywane przed lub po obejrzeniu Prosto z Compton dodaje tylko dodatkową warstwę kontekstu. Z drugiej strony, już trzeci i ostatni album Dr. Dre stanie się oficjalnym początkiem renesansu West Coast Hip Hop.
B4 Tak $$ przez Joey Bada $$
Wydany: 20 stycznia 2015
Etykieta: Pro Era, Cinematic Music Group
Najwyższa pozycja na wykresie: # 5
Producenci: Statik Selektah, Lee Bannon, DJ Premier, Freddie Joachim, Kirk Knight, J Dilla, Hit-Boy, Basquiat, Chuck Strangers, Sam I Am, ASTR
Goście: Action Bronson, Elle Varner, Kiesza, Raury, Dyemond Lewis, Maverick Saber, Chronixx, BJ The Chicago Kid
Joey Bada $$ został osaczony przez ekspertów za trzymanie się przysłowiowego nowojorskiego scenariusza. Widzisz, wydaje się, że cały smak uciekł przez stalowe kraty w noc wielkiego miasta. Teraz wydaje się, bardziej niż kiedykolwiek, że nie ma innego Nowego Jorku. Że wszystko jest płatne, a czynsz rośnie. Że wszystko jest obskurne, właściciele wyrzucają brązowe i zastępują je różowymi. Że Nowy Jork, który stworzył Nas, Hov and Big, to gęś, która nie może już znosić jaj. W bezpośredniej sprzeczności z tym stoi Joey, a jego zadanie jest pełne niespójności miejskiej zarazy, które zostały naprawione. Jaki jest już dźwięk Nowego Jorku? Kto ma wiedzieć. Ale jeśli ktoś tam jest, nadal, to Joey jest blisko. B4 Tak A $$ nie był doskonały. Niekoniecznie była to nawet aktualizacja. Ale był to dowód, że w tym bruku jest więcej złota, niż sobie wyobrażaliśmy. Okazało się, że Nowy Jork jest wciąż aktualny.
Joey Bada $$ dostosował wydanie swojego debiutanckiego albumu do swoich 20. urodzin i tytułu, B4 Tak. $$ , wydaje się próbą zgrabnego podsumowania nastoletnich lat, które doprowadziły do tej chwili. W ciągu dwóch i pół roku od wydania przełomowej składanki Joeya, 1999 , kolektyw hip-hopowy, któremu pomógł w rozkręceniu się jako licealista, przerzedził się. Począwszy od rozdzierającego serce samobójstwa rapera Pro Era Capital STEEZ w 2012 roku, jeszcze więcej smutku nadeszło w zeszłym miesiącu, kiedy kuzyn i menedżer Bada $$ zmarł w zeszłym miesiącu.
Tetsuo & Youth przez Lupe Fiasco
Wydany: 20 stycznia 2015
Etykieta: Atlantic Records
Najwyższa pozycja na wykresie: # 14
Producenci: DJ Dahi, S1, Blood Diamonds, MoeZ’art, M-Phazes, Vohn Beatz, DJ Simonsayz, Marcus Stephens i The Buchanans
Goście: Ab-Soul, Billy Blue, Trae Da Truth, Glasses Malone, Buk of Psychodrama, Trouble, Fam-Lay, Terrace Martin, Nikki Jean, Guy Sebastian, Ayesha Jaco i Crystal Torres
Oto fajna gra: włóż Lupe Fiasco's Tetsuo & Youth na osobnej liście odtwarzania i uporządkuj album w odwrotnej kolejności. To prawdopodobnie jedyny album w 2015 roku, który trzyma się tego samego tempa, energii i przesłania, nawet jeśli jest odwrócony. Mural jest niesamowity, na przykład jako otwieracz do albumów lub bliżej. Dzieje się tak głównie z powodu sezonowych przerw wiosennych, jesiennych, zimowych i letnich, które oczyszczają podniebienie, ale także ze względu na skuteczność każdego utworu oddzielnie i łącznie. T&Y to Lupe Fiasco z pełną mocą. Wrócił do narracji, powrócił do niuansów i pod pewnymi względami powrócił do powodów, dla których publiczność zakochała się w jego sztuce. Chicago-emcee jest jednym z najlepszych, którzy kiedykolwiek to zrobili. Spośród pięciu płyt, które wydał od czasu swojego debiutu w 2006 roku, trzy są w najgorszym przypadku szanowane, aw najlepszym - klasyczne. Niezależnie od tego, czy odtwarzane do tyłu, czy do przodu, od mikrofonu do wtyczki, Tetsuo & Youth jest stanowczym potwierdzeniem spuścizny Lu.
Co wtedy powiedzieliśmy:
Tetsuo & Youth błyszczy dojrzałością i wyobraźnią. Tam, gdzie Judo Master Of Juxtaposition stał się bardziej wymagający pod względem tekstowym, stał się również bardziej naturalnie emocjonalny. Zamiast frustracji i rozdrażnienia, pojawia się ciepło, które po raz pierwszy pojawiło się w pełnej historii Fiasco; jakby osiągnął nowy punkt kontrolny w rozwoju swojej opatentowanej prostej złożoności; jakby muzykowanie znów sprawiało mu przyjemność. Nostalgia to bestia, której żaden artysta nie może uniknąć, więc porównanie tego albumu z jego wcześniejszymi dziełami jest ćwiczeniem z nieudolności. Czy to lepsze niż Zimno lub gorzej niż Żywność i napoje alkoholowe rozprasza. Tetsuo & Youth zasługuje na swoje własne wysokie podium.
W. Długo. Ostatni, ubiegły, zeszły. AP przez A $ AP Rocky
Wydany: 26 maja 2015
Etykieta: Polo Grounds Music, RCA Records, A $ AP Worldwide
Najwyższa pozycja na wykresie: # 1
Producenci: Danger Mouse, DJ Khalil, Delgado, Royal G, Klimeks, Merrick, SIK, THC, Jim Jonsin, Finatik N Zac, Vulkan the Krusader, Lord Flacko, Plu2o Nash, Nez & Rio, Walton, Kanye West, Che Pope, Juicy J , Da Honorable C NOTE, Mernick, Mark Ronson, Hudson Mohawke, Thelonious Martin i D Dot Omen
Goście: Kanye West, Joe Fox, Bones, Future, M.I.A, Schoolboy Q, Juicy J, James Fauntelroy, Lil Wayne, Mark Ronson, Miguel, Rod Stewart, A $ AP Yams, Mos Def, Acyde
A $ AP Rocky stracił swojego najlepszego przyjaciela i consigliere w A $ AP Yams 18 stycznia 2015 r. Dryfował do wewnątrz, nie mówiąc o tym incydencie przez miesiące, podczas gdy media starały się wydobyć jego smutek i zamieścić go na pierwszych stronach gazet. On i reszta załogi A $ AP generalnie odmówili, chroniąc wizerunek Yamsa do Donosi New York Times że zmarł z powodu pewnych mieszanin leków i bezdechu sennego. On sam wykorzystał swój mglisty metropolityzm, aby stworzyć starannie obnoszoną osobowość. Zatopiony w psychodelikach, imprezach i Europejczykach stworzył wysokobudżetowy album studyjny W. Długo. Ostatni, ubiegły, zeszły. AP ale z niespodzianką. Znalazł nowego współpracownika Joe Foxa na ulicy w Paryżu. To było jak objawienie. Ten Rocky przywitałby się w takim włóczęgach, jak muzyk prowadzący artystyczną egzystencję, którą kiedyś stworzył z ekipą A $ AP. Wydawało się, że pozwala mu trochę odpocząć, że może polegać na kimś, kogo wizja muzyczna nie wiruje od jednego modelu do drugiego. Z jednej długiej nocy w dzień w dzień. Rezultatem był jeden z najlepszych albumów roku i najlepsze dzieło w karierze Rocky'ego.
Kultura często może być podsumowaniem rzeczy lub, mówiąc inaczej, rodzajem ruchu przez szlam zbyt wielu myśli. Czasami wydaje się, że drugi wykład A $ AP wydaje się tak, ale to nie jest uderzenie przeciwko niemu. Taki jest świat, w którym żyjemy, w którym słowo takie jak kuracja pozornie stało się wirusowe i jest teraz niestrawną gumą przyklejoną do naszych zbiorowych żeber. Ale skupienie się na szerokości jest również częścią jego uroku i chociaż projekt jest głęboki na 18 piosenek, nie wydaje się, aby był pośpieszny, ale raczej przeżyty. I jako taka staje się galeryjną wystawą doświadczeń, których nie widać na zbyt białych ścianach, ale na ulicach, w klubach i w twoich snach.
Piękno kryjące się za szaleństwem przez Weekend
Wydany: 28 sierpnia 2015
Etykieta: Republika
Najwyższa pozycja na wykresie: # 1
Producenci: Jason DaHeala Quenneville, Illangelo, Max Martin, Danny Boy Styles, Stephan Moccio, Ben Billions Diehl, Million $ Mano, Ali Payami, Mike Dean, Kanye West, Labrinth, Che Pope, Peter Svensson i Omar Riad
Goście: Labrinth, Ed Sheeran i Lana Del Rey
Na Piękno za szaleństwem The Weeknd - książę rytmu i narkotyków - zagłębił się w swoją rosnącą torbę sztuczek i zaskakująco odkrywając esencję Michaela Jacksona, stworzył potężną mieszankę, która uczyniła go supergwiazdą. I Can't Feel My Face był wszechobecny, ponieważ wszystko w tym utworze jest jak Off The Wall MJ-a. O dziwo, gdybyś zapytał wszystkich, od nastoletnich traperów po matki z przedmieść piłki nożnej, które nuciły singiel, gdyby wiedzieli, że to oda do nadużywania kokainy, prawdopodobnie byliby zaskoczeni. Album The Weeknd jest świetnym studium tego, jak zamknąć brutalną prawdę - Weekend jest narkomanem pełnym złych intencji - w puchowym pocieszycielu kłamstw (aka, The Weeknd to nie Michael Jackson… ale on brzmi właśnie jak on) udowadniamy, że ludzie zawsze cenią wygodę ponad zdrowy rozsądek.
The Weeknd’s Piękno za szaleństwem otwiera się „Real Life”, balladą osadzoną na nawiedzonych syntezatorach, w której The Weeknd śpiewa, że „każda kobieta, którą kocha, odpycha się”. Kończy się „Angel”, włóczką pozbawioną miłości, która jest najbliższa próbom lirycznym i stylistycznym przy odtwarzaniu przeboju Bonnie Tyler z 1983 roku „Total Eclipse of the Heart”, którego muzyka soul kiedykolwiek słyszała. To imponujące. W środku gwiazdy pop, takie jak producent Max Martin i ukochani artyści Grammy, jak Lana Del Ray i Ed Sheeran, tworzą wspaniałe piosenki w dziwacznym, uzależnionym od seksu wszechświecie The Weeknd. To nie jest album tak bardzo, jak rozwijający się popowy epos, który prawdopodobnie przekształci się w coś bardziej ostentacyjnego. Piękno za szaleństwem to nadchodząca impreza supergwiazda The Weeknd.
Rodeo przez Belki $ Scott
Wydany: 4 września 2015
Etykieta: Epic Records
Najwyższa pozycja na wykresie: # 3
Producenci: Metro Boomin, Sonny Digital, Ritter, Frank Dukes, Dean, Zaytoven, Million $ Mano, WondaGurl, DJ Dahi, Ben Billions, Illangelo, The Weeknd, TM88, Southside, Kanye West, Eestbound, Noah Goldstein, Darren Charles King, Charlie Heat , Pharrell, FKi, 1500 lub Nothin i Terrace Martin
Goście: ScHoolboy Q, Toro y Moi, Justin Beiber, Young Thug, Kanye West, Swae Lee, Chief Keef, The Weeknd, Kacy Hill, Juicy J, Future, 2 Chainz i Quavo.
Być może jeden z najbardziej wybuchowych przebiegów 2015 roku był prowadzony przez notorycznie nieobliczalnego Travisa Scotta. Mając zapewne dwie największe piosenki tego lata, Scott był w stanie zebrać swoje akcje przez dach, prowadząc do wydania swojego oficjalnego debiutanckiego albumu. Zarówno Antidote, jak i 3500 wywarły poważny wpływ na drugą połowę 2015 roku, a zdecydowanie na rok 2016. Album jako całość był w stanie uchwycić ognistą kreatywność Scotta, zachowując jednocześnie solidną słuchalność, która sprawiła, że chciało się więcej. Rodeo bez wątpienia wywrze duży wpływ na nowych artystów, którzy rzucają muzykę w nowym roku.
Co wtedy powiedzieliśmy:
Rodeo Koniec po tym, jak Antidotum zaczyna łączyć się ze sobą i staje się powtarzalne. Oczywiście jest to znany symptom debiutanckich albumów i trapowego brzmienia, które dostarcza Scott. Niemniej jednak oryginalność brzmienia Scotta w tym nowym ruchu zapewnia silny wysiłek początkującego, pozostawiając słuchacza podekscytowanego karierą, która dopiero się zaczyna.
Dobra walka przez Oddisee
Wydany: 5 maja 2015
Etykieta: Grupa muzyczna Mello
Najwyższa pozycja na wykresie: Nie dotyczy
Producenci: Oddisee
Goście: Maimouna Yousef, Nick Hakim, Gary Clark Jr. i Tranqill
Flagowy emcee / producent Mello Music Group walczył Dobra walka iz łatwością podbił serca hip-hopu. Jedno dobre wysłuchanie dzieła Oddisee jest wyraźnym wskaźnikiem nie tylko wewnętrznej i zewnętrznej bitwy twórczej tubylca Waszyngtonu DC, ale przemówiło do wielu na jego stanowisku, którzy próbują wprowadzić wiarygodne dodatki do kultury bez ekonomicznych kompromisów. Nie ma lepszego przykładu niż najważniejsze wydarzenia, w tym Maze sprzeczności, gdzie walczy z chęcią grania na konsoli Xbox lub jedzenia steku Shake w celu dalszego rozwoju. Nawet jego drobne osiągnięcia jako artysty sprawiają, że ma kłopoty z innymi artystami na Meant It When I Said It.
Co wtedy powiedzieliśmy
Do wykonania Dobra walka , Oddisee odciął się od wszelkich muzycznych zakłóceń. To trudna sprawa, ale podobnie jak aktor przechodzący na ekstremalną dietę, aby nienaturalnie schudnąć do roli, poświęcenie jest łonem wielkiej sztuki. A zatem, w miejscu lawowego gniewu czającego się dwa tygodnie pod rządami Amira Mohameda el Khalify pojawiło się pewne zadowolenie - spokój, który utrzymuje się nad jego nowym dziełem. W 'Want Something Done' ilustruje pułapkę sukcesu powtarzaną bez końca w różnych dziełach czarnej sztuki. Jeśli to nie Kendrick ma wyniszczający przypadek lęku przed sukcesem, to Bamboozles przyjmują absurdalność stania się częścią systemu, który wydaje się tobą gardzić. Ujawnia też spokój, o którym mówił wcześniej, pozwalając, by złość związana z koniecznością zrobienia tego wszystkiego sama go ogarnęła, bez pogoni za tym ze szkodą dla jego muzyki. Rozpoczyna następny utwór, w którym występuje Maimouna Youseff z I want non stop profit. Chcę zarabiać na organizacji non-profit, kiedy zanurza się w skomplikowanej miazmatach współczesnego wyboru. Koncepcja wyboru jest również jedną z mocnych stron tego albumu. Powoduje to ciągłe zadawanie pytań: Czy jesteś gotów poświęcić się dla swoich marzeń?
Tak jest lepiej przez Big K.R.I.T.
Wydany: 14 października 2015
Etykieta: Nie dotyczy
Najwyższa pozycja na wykresie: Nie dotyczy
Producenci: Big K.R.I.T., Kenneth Whalum, Wolfe De Mçhls
Goście: Warren G, DJ Drama, K Camp, Ludacris, Young Dolph, Wolfe De Mçhls, Big Sant, DeLorean, Scar, BJ the Chicago Kid
Big K.R.I.T. składanki zawsze brzmią tak, jakby jego twórczość była najbardziej swobodna. Pochodzi z prawdopodobnie najlepszego albumu zeszłego roku Cadillactica , Tak jest lepiej brzmi bezpośrednio dla tych jednodniowych fanów, którzy zostali wyłączeni przez jego obecne udoskonalenia dźwiękowe. Nie oznacza to jednak, że Krizzle cofa się. Wykorzystuje tę samą progresję do przodu, jak na swoim drugim albumie i udoskonala ją dla tych, którzy tęsknią za czymś więcej na wzór K.R.I.T. Wuz tutaj lub Zwrot 4eva . Nie ma żadnego dowodu na to pojęcie, niż grzechotanie w bagażniku 86 lub How Bout That Money. Te klasyczne, introspektywne momenty Krizzle są również dostępne w In The Darkness i Vanilla Sky. Daje też miejsce na produkcję Kennetha Whaluma i Wolfe'a De Mchisa; pierwszy dla każdego K.R.I.T. mixtape.
Mark Twain powiedział również: zawsze lojalność wobec kraju. Wielu skądinąd utalentowanych artystów poddaje się radiu twórcom gustów, próbując skierować swoją karierę w stronę głównego nurtu, ale Big K.R.I.T. nadal pozostaje wierny swoim wiejskim korzeniom i jest jedynym pilotem swojej kreatywności - nieustannie niszcząc i wyginając się dla tych, którzy szanują jego wysiłki. W finałowym i tytułowym utworze artysta wreszcie uspokaja zdumionych fanów, wyjaśniając, dlaczego jego wyrzutek, undergroundowa celebrytka radzi sobie w ten sposób lepiej. Pomimo faktu, że K.R.I.T. jest niewątpliwie na równi z takimi jak Kendrick Lamar, J. Cole, Drake itp., jego nieistnienie w radiu nie może być teoretycznie w żadnej dziedzinie poza fikcją. Ale jak jednocześnie udowadnia i wyjaśnia jego nowa składanka, tak jest lepiej.
Panie Cudowny przez Action Bronson
Wydany: 23 marca 2015 r
Etykieta: Vice Records
Najwyższa pozycja na wykresie: # 7
Producenci: The Alchemist, Mark Ronson, Noah 40 Shebib, Omen, Party Supplies, Statik Selektah, 88-Keys, Oh No
Goście: Big Body Bes, Meyhem Lauren, Chauncy Sherod, Chance the Rapper i Party Supplies
Szef kuchni z Nowego Jorku, który zmienił się w strumień świadomości, czołowy autor tekstów, Action Bronson Panie Cudowny - jak Paul Orndorff, wykonawca WWF z lat 80., którego tytuł albumu nosi tytułowy tytuł - to album oparty na klasycznym zuchwalstwie, prawdziwej szkolnej przechwałce i wystarczającej lirycznej sile, by przez sekundę nie chcieć uwierzyć, że jego słowa nie są na sterydach , także. Wszyscy biorą udział w tym wydarzeniu, nawet z prawą ręką Drake'a, Boi-1da, który trzyma lewe pole w górnej części, a dolny koniec uderza w najbardziej klasyczny nowojorski sposób w Actin ’Crazy. Jednak podsumowanie należy pozostawić koledze z Big Apple, Meyhemowi Lauren Panie Cudowny najlepsze na Falconry, kiedy mówi, że jestem w Nowym Jorku, zanim zmienił się w ścieżkę rowerową. Idealny.
George ex na plaży?
Nowy album rapera Queens, pierwszy jako artysta z dużej wytwórni, nadąża za jego ostatnimi osiągnięciami, ale rozszerza część eksperymentów. Bronson śpiewa więcej, trochę mniej rapuje i pozwala na długie fragmenty instrumentalnej przestrzeni. Jest to kombinacja, która może zrazić niektórych z jego głodnych rapu fanów, ale przejście to nie jest ani niespodzianką, ani przynętą dla dużych wytwórni. Mówiąco i na szczęście, większość z kieszeni przechodzi dalej Panie Cudowny to nie są nietypowe odwołania do radia, ale przypadki jego artysty pochylającego się bardziej w kierunku terytorium, o którym wspominał.
Bogaty naród przez Migos
Wydany: 31 lipca 2015 r
Etykieta: 300 Rozrywka, kontrola jakości
Najwyższa pozycja na wykresie: 17
Producenci: Honorowy C.N.O.T.E, Zaytoven, Murda Beatz, OG Parker, Deko, DJ Durel
Goście: Chris Brown, młody bandyta
The Migos chcieliby, aby wszyscy pamiętali ten Pipe It Up, piosenkę, która wymyśliła taniec dabów, który dosłownie ogarnia cały naród. Bogaty naród . Ich debiut był czymś, o czym nikt nie przypuszczał. Utwory były rzadkie, prawie niezgodne, a oni także byli wstrząśnięci koniecznością oddania albumu bez ich rapowego rzecznika Offseta, który marniał w więzieniu z powodu sfabrykowanych zarzutów o broń. Wytrwali, starając się stworzyć dorobek wykraczający poza typowe targi Migos. W ten sposób odnieśli sukces, a ich najdziwniejsze stawy były jednymi z najlepszych. Weźmy na przykład Highway 85, gdzie wszyscy drapali się po głowach, gdy Migos jechał na północny zachód. i Gangsta Rap, do którego Ice Cube mógł z łatwością rapować. Chociaż pomimo tego, że zboczyli ze swojego toru, to, co miało trwały urok, to niezwykle chwytliwe single, takie jak One Time, wspomniany wcześniej Pipe It Up i narodziny szaleństwa, które obserwujemy w drugiej połowie roku, które stały się o wiele bardziej zabawne.
Najlepsze momenty są zawsze najbardziej nieoczekiwane i zawierają dwa fantastyczne wersje gangsta rapu z Zachodniego Wybrzeża z początku lat 90. połączone ze współczesną Atlantą. Autostrada 85 zaczyna się od Quavo ogłaszającego, że idziemy na północny zachód. czarnuchu, zanim znajdziesz inspirację Eazy E ” s uproszczony, ale przepływ agresji. Wystarczy posłuchać, to dość oczywiste, że producent Honorowy C.N.O.T.E. (który zajmuje się mniej więcej połową YRN Produkcji) znajdowała mądrą inspirację. Druga klasyczna hybryda West Coast / Atlanta pochodzi z Gangsta Rap, który jest spowolniony kodeiną z rytmem Bay Area.
Niezależne 500 przez Talib True i 9th Wonder
Wydany: 6 listopada 2015
Etykieta: Jamla / Javotti
Najwyższa pozycja na wykresie: Nie dotyczy
Producenci: 9th Wonder, Nottz, Hi-Tek, Eric G, Khrysis, E.Jones
Goście: Tef Poe, Rapsody, Problem, Bad Lucc, Niko Is, Pharoahe Monch, Slug, Add, K Valentine, Chris Rob, Jessica Core, MK Asante, Halo, Brother Ali, Planet Asia
Zarówno Talib Kweli, jak i 9th Wonder współpracowali ze sobą już wcześniej, ponieważ na przykład można spojrzeć na utwory takie jak To The Music z Maino. Jednak w pełni kompletny projekt między nimi musiał ostatecznie dotrzeć do świata. Plik Wspólny projekt Jamli i Javotti można by uznać za tegoroczny, uroczysty album dla każdego fana współczesnego podziemnego rapu. To po prostu nie jest album emcee / producenta, ponieważ lista gości jest pełna od góry do dołu i zawiera spektakularne wersety, w tym między innymi Rapsody, Problem, Bad Lucc, Pharoahe Monch i Planet Asia.
Ostatecznie, Niezależne 500 S przesłanie to mętna mieszanka bogactwa, biedy, sławy i nierówności, która jest przeznaczona dla zwolenników podziemnej sekty hip-hopu. Bity, podobnie jak przewyższające je rymy, czerpią inspirację z różnych wpływów i chociaż niektóre mogą wskazywać na brak ciągłości, inni stwierdzą, że Indy 500's zróżnicowanie służy temu, by było interesujące i przyjemne.
Wściekłe wody przez Curtiss King
Wydany: 29 września 2015 r
Etykieta: Magnate Music
Najwyższa pozycja na wykresie: Nie dotyczy
Producenci: Curtiss King
Goście: Bee Tarver, Brooke Taylor, Tone P, walterFRENCH, Daylyt, Stevie Crooks, Miss Chief, Kassy
Kiedy producentowi na najwyższym poziomie kunsztu i doświadczeniu zawodowym Curtiss King pozwala siedzieć w studiu i rapować, produkować i kuratorować swój własny album, rezultaty są doskonałe. Trzy lata po swoim debiucie King powraca z napisami autorstwa Mursa i Ab-Soula do swojego nazwiska oraz głęboką chęcią tworzenia z rozszerzoną paletą dźwiękową. Trafiają tu również inni producenci, tacy jak Tone P, a także raper bitewny Daylyt. Jeśli chcesz usłyszeć wydawnictwo, które najlepiej prezentuje to, co dzieje się, gdy niezależnym twórcom wolno działać bez wymagań i oczekiwań dużych wytwórni, dostajesz ten przyjemny i zabawny album.
Co wtedy powiedzieliśmy:
jestem bardzo zakochany w tobie
To był długi, trzyletni proces, poza samą muzyką, to była dla mnie przemiana życiowa i rzeczy są teraz naprawdę w świetnej przestrzeni, a kiedy to stworzyłem, po prostu miałem pełną swobodę robienia tego, co chciałem twórczo. . Wyobraź sobie, że budzisz się w wygodnym łóżku i budzisz się następnego dnia, jesteś na środku oceanu i nie widzisz lądu w promieniu wielu kilometrów po obu stronach i tak właśnie wyglądało życie przez ostatnie trzy lata.
Głęboko zakorzeniona przez człowiek z blizną
Wydany: 4 września 2015
Etykieta: Facemob Music
Najwyższa pozycja na wykresie: #jedenaście
Producenci: Mike Dean, Puf Don, Chuck Heat, Luke Walker, Nottz, Ervin Pope, J-Baum, M.Mac, Kardiak, Amir Epstein, DJ Buddha, Arthur MacArthur, N.O. Joe, Key
Goście: Papa Rue, Z-Ro, Rush Davis, Nas, Rick Ross, John Legend, Avant, Ceelo Green, Akon, Alex Isley
człowiek z blizną powrócił godny uwagi w 2015 roku. Smukła legenda została wydana niezależnie Głęboko zakorzeniona na samą siłę jego wspaniałomyślnej reputacji. Następnie przystąpił do stworzenia głęboko rezonującego dzieła, pełnego po brzegi jego zręcznej gry słów. Zawiera również grono gości, na których większość niezależnych artystów nie mogła mieć nadziei, takich jak Nas i Rozay. Ale najważniejsze w albumie jest jego głębokie połączenie z Houston, miastem, którego dziedzictwo muzyczne podzieliło się w ciągu ostatnich kilku lat.
Muzycznie Głęboko zakorzeniona to dyskretny, świetnie odtwarzający mocne strony Scarface. Pętle fortepianu i grube bębny przyciągają słuchacza, jednocześnie pozwalając Scarfaceowi zająć centralne miejsce w kilku utworach, zapewniając albumowi spójny charakter bez powtarzalności brzmienia. Czasami, jak na Boga, pojawia się uduchowiony, epicki nastrój, ale większość utworów ma charakter powrotu do podstaw, który pasuje do płyty. Podobnie jak w przypadku produkcji, kolaboracje uzupełniają Scarface, nie zakłócając go. Nas i Rick Ross są mocni w Do What I Do, podczas gdy Papa Reu, Z-Ro, Rush Davis, CeeLo Green i Avant zapewniają gładkie wokale przez cały album. Jednak na każdym utworze widać wyraźnie, że to show Scarface.
Bezpłatny TC przez Ty Dolla $ ign
Wydany: 13 listopada 2015 r
Etykieta: Taylor Gang, Pu $ haz Ink, Atlantic
Najwyższa pozycja na wykresie: # 14
Producenci: Ty Dolla $ ign, Wiz Khalifa, Cardo, DJ Mustard, Chordz, Mike Free, DJ Spinz
Goście: Kendrick Lamar, Brandy, James Fauntleroy, E-40, Jagged Edge, Babyface, Trey Songz, Sevyn Streeter, Big TC, D-Loc, Kanye West, Diddy, Wiz Khalifa, Fetty Wap, Future, Rae Sremmurd, YG, Joe Mosses , TeeCee4800, R. Kelly, Sa-Ra, PJ
Można by znaleźć R&B, który sięga jego historycznej przeszłości poprzez współpracę z Babyface i R Kelly do bardziej współczesnych wibracji Sevyn Streeter i Fetty Wap w epickiej grze Ratchet Ty Dolla $ ign. Bezpłatny TC . Podczas gdy debiut Ty Dolla $ ign jest pełen klubowych przebojów, które rozciągają się do pełnego hip-hopu, bardziej tradycyjne momenty z gatunku uzupełniają, co zaskakujące, bardziej progresywne końce. Głębsze znaczenie za Bezpłatny TC staje się jaśniejsze, gdy jesteśmy świadkami, jak jeden z wschodzących twórców hitów tego pokolenia zawsze zwraca uwagę na swojego obecnie uwięzionego brata, nawet gdy zarządza swoimi Horses In The Staples lub spotyka się z Future i Rae Sremmurd na Blase.
I chociaż słuch publiczny przyzwyczaił się do wyraźnej seksualności w tekstach, Ty gra tutaj z obu stron spektrum. Nie posuwa się tak daleko, jak arcydzieło nowego tysiąclecia R. Kelly'ego z końca roku TP-2.com , ale mówi jasno, kiedy tego potrzebuje. Rzecz w tym, że Ty jest często zagłuszany przez wielu swoich współspiskowców. Czasami, na sposób Scottiego Pippena, pozwala swoim rysom dyktować kierunek muzyki. Dzieje się to najbardziej widocznie, gdy wychodzą większe pistolety. Przychodzą tu na myśl Kanye West i Diddy’s Guard Down. Ale, powiedzmy to, piosenka będzie hitem ogniska w stylu Four Five Seconds Rihanny.
GO: OD AM przez Mac Miller
Wydany: 18 września 2015
Etykieta: Warner Bros.
Najwyższa pozycja na wykresie: # 4
Producenci: Tyler The Creator, I.D. Labs, Thundercat, THC, Sounwave, Sha Money XL, Foley, Christian Rich, Chammas, Charlie Handsome, FKi, Frank Dukes, Sevn Thomas, Drew Byrd, Sledgren, DJ Dahi, Vinylz, Little Dragon, Badbox
Goście: Ab-Soul, Chief Keef, Lil B, Miguel i Little Dragon
Robiąc sobie przerwę od odurzonej, napędzanej prometazyną krawędzi, do której ostatnio byliśmy przyzwyczajeni, trzeci album studyjny Maca Millera jest równie odświeżający, co dobry. GO: OD AM świetnie radzi sobie z podkreśleniem tego, w czym Mac jest najlepszy; rapowanie. Właściwie może to być najbardziej dobry technicznie album rapowy ostatnich 12 miesięcy. Rymy są niewiarygodnie trafne, a w muzyce jest ładna równowaga. Niezależnie od tego, czy słuchasz trochę nagłego, introspekcyjnego, chwytliwego czy nawet kosmicznego, Mac dostarczył projekt, który ma coś dla każdego.
Jeśli drugi album Millera był odskocznią, która pozwoliła mu wznieść się ponad imprezową przeszłość, GO: OD AM służy jako pobudka dla tych, którzy uważają, że jego muzyka nadal najlepiej nadaje się na imprezy bractwa. Mając przed sobą świetlaną przyszłość, Miller przygotował się na długowieczność kariery, o ile będzie mógł trzymać za sobą swoje demony.
Specjalny późny rycerz przez Kirk Knight
Wydany: 30 października 2015 r
Etykieta: Cinematic Music Group
Najwyższa pozycja na wykresie: Nie dotyczy
Producenci: Kirk Knight, Them People
Goście: Joey Bada $$, The Mind, Mick Jenkins, NoNameGypsy, Thundercat
To fascynujące, jak jedna grupa ludzi może tworzyć projekty, które są do siebie tak podobne, a jednocześnie tak różne. Tak jest w przypadku Kirk Knight i Joey Bada $$ (który powiedział w wywiadzie dla nas, że Kirk będzie najbliższym celem). Projekt Kirka Specia późnego rycerza l przeciwstawia się wszelkim oczekiwaniom. Jest całkowicie nowojorski, szorstki na krawędziach i mocny, ale jest też wypełniony rytmami i rymowankami, które nie są tak proste, jak faktyczny lider Pro Era. Jego umiejętność wplatania się i wychodzenia z własnych rytmów jest kusząca i chociaż potrafi być poważniejszy niż ten kolega z drużyny Pro Era, dobrze sobie radzi.
Specjalny późny rycerz to dźwiękowe dzieło współczesnego hip-hopu ze wschodniego wybrzeża, zakorzenione w tradycji, a jednocześnie niezwykle obecne. Po latach bycia drugim po Joey'u w klasie dziobania Pro Era, Kirk wychodzi na scenę w imponujący sposób, potwierdzając siebie i swoją sztukę z największą pewnością siebie. Inspiracja jego brzmieniem przez Złotą Erę jest widoczna, choć mało ostateczna w całej jego muzyce; raczej Kirk objaśnia już istniejący fundament. RZA i Kanye nadal robią swoje, podczas gdy Kirk ma mocne argumenty za tym, że jest nowym, transformującym producentem, który chwycił pałeczkę i wkroczył w nową dekadę hip-hopu.
Nie ma to jak w domu użytkownika Rapper Big Pooh & Nottz
Wydany: 13 listopada 2015 r
Etykieta: Grupa muzyczna Mello
Najwyższa pozycja na wykresie: Nie dotyczy
Producenci: Nottz
Goście: Novej, Jared Evan, Kenneth Whalum III, Eric Blakk Soul Keith
Raper Big Pooh jest teraz oficjalnie poza cieniem Little Brother. Ten projekt wyznaczył jego trajektorię na całkowicie jego własną ścieżkę. Zręczni headbangersi Nottz (jeden z najbardziej niedocenianych beatsmithów w historii hip-hopu) dobrze przygotowali się do małżeństwa z twardzielami Puchatka. Zawsze był raperem, trzymającym się na krawędzi linearności, zajmującym się problemami, które niektórzy uważali za zbyt przyziemne. Na Nie ma to jak w domu , zamienia te krytyki w mocne strony w stylu Stepha Curry'ego, zmuszając swoich rówieśników i słuchaczy do uznania wyższości jego najnowszego dzieła.
Co wtedy powiedzieliśmy
Jednak tekst Puchatka rezonuje ze słuchaczem z wielu powodów Nottz Produkcja absolutnie odgrywa rolę. Gdy album przypływa i odpływa, bity tylko stają się silniejsze. Dla niektórych producentów wciąż dominują rytmy typu scratch-and-cut ze Złotej Ery, podczas gdy inni wybierają tryb dźwięku Metro Boomin. Nottz zachowuje ładną równowagę między nimi, z bitami, które wciąż są głównie perkusyjne, ale nie do końca takie, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Fries to wyluzowana muzyka dymiąca, a chwytliwe solo na saksofonie, które pojawia się na balu balowym, jest rzadkim przykładem instrumentalizacji na żywo. Jednym z bardziej dominujących tematów jego produkcji jest nakładanie wielu utworów (Home Sweet Home), które pozwalają rzucić okiem na złożoność muzycznego ucha Nottza, a także zapewniają wystarczającą atmosferę dla klubowego rapu Puchatka po nocach. .
Dwanaście powodów, by umrzeć II przez Ghostface Killah i Adrian Younge
Wydany: 10 lipca 2015
Etykieta: Linear Labs
Najwyższa pozycja na wykresie: Nie dotyczy
Producenci: Adrian Younge
Goście: RZA, Raekwon, Scarub, Vince Staples, Chino XL, Lyrics Born, Bilal
Całkowicie analogowy wyprodukowany pojedynczo Dwanaście powodów, by umrzeć II jest bliski swojemu poprzednikowi w duchu, ale jest jeszcze piękniej wykonany. W drugiej części Face powraca z muzycznym geniuszem Adrianem Younge, a instrumentalny polymath po raz kolejny stworzył pejzaż dźwiękowy dla non-sequitur flow Ghostface'a. Dodaj elementy Wu, w szczególności RZA i Raekwon, a opowieść noir nabierze charakteru nadprzyrodzonego spaghetti-westernu Hombre de Hierro . To nam więcej niż wystarczające.
Choć Ghostface Killah nigdy nie był powszechnie znany, nie szczędził okazji do rozszerzenia swojej marki jako niewypowiedzianego wybawcy dziedzictwa klanu Wu-Tang. Wśród jego niestrudzonych projektów jest uznana dyskografia solowa (m.in. Ghostdini: Wizard of Poetry w Emerald City , wypad do R&B), audiobook z MTV, the Wu-Block projekt grupowy z Sheek Louch z The Lox i niezręczne pojawienie się w telewizyjnym programie Couples Therapy, udowadnia, że jego ambicje są naprawdę nieograniczone. Duch, który przeżył wiele pokoleń i przeżył byłych rówieśników (nie wspominając o błyskach w panterce), Ghost może zrobić niewiele lub nic złego w oczach oddanych mu kultów.
